កំហុស

កំហុសដែលយើងបានធ្វើ គឺដូចជាទឹកដែលជះចេញទៅ ដែលមិនអាច យកត្រឡប់មក។ ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក្តី គឺយើងមានសមត្ថភាព និងអំណាច សម្រាប់រៀនពីកំហុសនេះ ដើម្បីចៀសវាង ការប្រព្រឹត្តិនូវកំហុសដដែល នៅថ្ងៃក្រោយ។

ចូរកុំងប់ងល់ សោកសង្រេង នឹងកំហុស ដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តិ ហើយរៀបចំខ្លួនយ៉ាងណា ដើម្បីចៀសវាង ការធ្វើខុសដដែល។ វាមានសារសំខាន់ណាស់ ចំពោះការដែលយើង រៀនចេះពីកំហុស ហើយធ្វើឲ្យមាន ភាពចម្រុងចម្រើន ពីអ្វីដែលយើងបានរៀន។ មនុស្សគ្រប់គ្នា មិនគួរចំណាយពេល សោកសង្រេង ស្តីបន្ទោសថា ខ្លួនឯងអន់យ៉ាងណា នោះទេ, ផ្ទុយទៅវិញ គួរតែផ្តោតទៅលើទិដ្ឋិវិជ្ជមាននៃជីវិត និងមធ្យោបាយ សម្រប់កសាងខ្លួនអាចក្លាយ ទៅជាមនុស្សប្រសើរម្នាក់ ទៅថ្ងៃក្រោយ។

Today’s Quote

” Let the art of love be a passion… !
The feeling of happiness a destination… !
The creativity of mind devotion… !
Honesty as our determination… !
Yes… !! We are the one endowed with these possessions… !
So walk the path of life… !
Beyond ‘IMAGINATION..!!!'”
-Hemlata Wasnik

THE KHMER MENTALITY

(Based on a 1997 translation of the original Khmer text, “Proloeng Khmer,” published in 1973)

Author: Professor Sar Sarun (deceased)
Faculty of Arts and Human Sciences
University of Phnom Penh
Editing author: Khmer Aphiwath Group
Publisher: Khmer Aphiwath Group, Melbourne, Australia
Translator: Kua Cham
Further Edited 2003 for the Khmer Institute by Vannareth Lamm and William Snyder

 

The First Root:             MATRIARCHY

A principal component of the Khmer mentality is matriarchy.  At all levels of organization within Khmer society, ranging from family life to national government, the accepted leader or decision-maker is a woman.

This pattern dates back to the beginnings of our recorded history.  During the Funan Period we had as our monarch a queen known variously as “Soma,” “Liev Yi,” or “Neang Neak.”  An Indian prince known as “Kaodinhya” (Indian name), “Hun Tien” (Chinese name), or “Preah Thong” (traditional Khmer name) conquered the nation of Funan and eventually married the Khmer queen.  During the wedding the prince followed the queen, and held on to the edge of her scarf so as not to be distracted by his surroundings.

Our Khmer ancestors carved this story into the walls of Angkor to remind us of the ancient origins of our matriarchy.  At present-day royal weddings, custom still requires the groom to hold the edge of the bride’s scarf.  For ordinary people as well, matriarchy is a basic principle of social organization.  This can be seen in the titles of important positions, in educational maxims, and in common social beliefs.

A)  Within the family, female titles normally precede male ones:

• “mother and father”

• “grandmother and grandfather”

• “aunt and uncle” 

B)  In the armed forces, important titles include:

• “mother of the army” (army chief)

• “mother of the command” (commander)

• “deputy mother of the command” (deputy commander)

C) Government titles include:

• “mother of the commune” (commune leader)

• “mother of the town” (mayor)

• “mother of the district” (district councilor)

• “mother of the block” (block representative for a group of ten households)

D) An educational maxim:

Learning From Your Mistakes

 Your ability to deal constructively and effectively with mistakes and temporary setbacks is a mental skill that you can learn and become proficient at. The best way to deal with any failure is to realize that it is an indispensable prerequisite for success. You have to treat failure as an opportunity to lean, and begin again. You can overcome the fear of failure by doing the things you fear over and over again, and then resolve to bounce back, rather than letting them break you when things don’t go right.

The fear of failure is the greatest single obstacle to success for most people. It is the fear of failure that causes people to see the world in negative terms and creates obstacles in their own mind that don’t exist in reality. The fear of failure can be so strong that most people give up before they even begin because of fear that they will loose their time, money, or emotions in a new venture or relationship. Many people today operate at levels of effectiveness far below their capabilities because of the overwhelming effect of this fear.

The starting point in overcoming the fear of failure is to realize that it is impossible to achieve success of any kind without failure. Mistakes are opportunities to learn something new, something you did not know before. The more mistakes you make, the more you will learn. There is even a bit of magic hidden in every mistake. So the more mistakes you make, the more magic you will have in your life.

រៀនពីកំហុស

លោក ថូម៉ាស អេឌីសុន ជាកំពូលប្រឌិតករ ដ៏អស្ចារ្យម្នាក់ នៅក្នុងសតវត្សទីម្ភៃ

ប្រឌិតករ ថូម៉ាស អេឌីសុន បានសាកល្បង ជាមួយនឹងសម្ភារៈផ្សេងៗ អស់ចំនួនពីរពាន់យ៉ាង ដើម្បីស្វែងរកវណ្ណសូត្រ សម្រាប់ធ្វើ ជាចំហេះអំពូលភ្លើង។ នៅពេលដែល គ្មានកិច្ចការណាមួយ ផ្តល់លទ្ធផលគាប់ចិត្តសោះ, អ្នកជំនួយការ របស់គាត់ បានត្អូញត្អែថា “ការងារដែលយើងប្រឹងសឹងអី, ឥឡូវក្លាយទៅជាអសារបង់។ យើងមិនបានរៀនចេះអ្វីសោះ”។

លោក អេឌីសុន បានឆ្លើយតបវិញ ដោយមានជំនឿចិត្តថា “អូហ៍, យើងធ្វើបានច្រើនមកហើយ, ហើយយើង ក៏បានរៀនចេះ យ៉ាងច្រើនដែរ។ ឥឡូវនេះ យើងបានដឹងថា មានវត្ថុធាតុពីរពាន់យ៉ាង ដែលយើងមិនអាចប្រើ សម្រាប់ធ្វើឲ្យបាន អំពូលភ្លើងល្អ”។

ផលនៃការប្រព្រឹត្តរបស់ឪពុកម្តាយ

• បើសិនថ្ងៃនេះ ខ្ញុំមួម៉ៅខ្លាំង ហើយក៏ជ្រុល វាយកូន មួយដៃ។ នេះមានន័យថា ខ្ញុំកំពុងបង្រៀនកូន អោយចេះវាយតប់។

• បើសិន មានគេមករកខ្ញុំ នៅផ្ទះ។ ខ្ញុំប្រាប់កូន អោយប្រាប់គេថា ខ្ញុំមិននៅផ្ទះទេ សូមអោយ មកជួប ថ្ងៃក្រោយវិញ។ ពេលនេះ ខ្ញុំកំពុង បង្រៀន កូនខ្ញុំ អោយចេះកុហក។

• បើសិននៅផ្សារ អ្នកលក់នំម្នាក់ គិតលុយខុស បានអាប់ប្រាក់លើស មកអោយ កូនខ្ញុំ។ ខ្ញុំឃើញហើយ មិនមាត់កឡើយ។ ពេលនោះ ខ្ញុំកំពុង បង្រៀនកូន អោយចេះ កេងប្រវញ្ច។

• បើសិន ខ្ញុំឃើញកូន ច្រឡំដាក់ឥវាន់ ចូលកន្ត្រក យកមកផ្ទះ ភ្លេចគិតលុយ ហើយមិនប្រាប់កូន អោយវិលត្រឡប់ ទៅបង់ថ្លៃឥវាន់ នេះដែរ។ ពេលនេះ ខ្ញុំកំពុងបង្រៀនកូន អោយចេះលួច។

• ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំឈ្លោះគ្នា ជាមួយ អ្នកបើកបរម៉ូតូ វ៉ាកាត់មុខខ្ញុំ ហើយក៏ស្រែកជេរ គ្នាឡើង វ៉ូងវ៉ាងតាមផ្លូវ រហូតដល់មូរដៃអាវ វាយប្រតប់គ្នា ថែនទៀតផង។ ពេលនេះ ខ្ញុំកំពុងបង្រៀន កូនខ្ញុំ អោយប្រើហឹង្សា លើអ្នកដទៃ និង ការរៀនស្អប់អ្នកដទៃ ទាំងមិនដឹង នរណាខុស នរណាត្រូវ។
• តាមរយៈ សាច់រឿង ខាងលើ យើងកំពុង បង្ហាត់បង្ហាញ កូនចៅរបស់យើង នូវការប្រៀនគម្រូជីវិត តាមរយៈ ការប្រព្រឹត្ត របស់យើង។
• ថ្ងៃនេះ បើសិន ខ្ញុំសរសើរ លើកទឹកចិត្តកូនខ្ញុំ ដែលបានធ្វើកិច្ចការល្អ ប្រចាំថ្ងៃ នៅក្នុងផ្ទះ ជូនគ្រួសារ ដូចជា បោសផ្ទះ លាងចាន បោកខោអាវជាដើម។ ពេលនេះ ខ្ញុំកំពុងផ្តល់នូវមោទនភាព ចំពោះកូនដែលមាន ទឹកចិត្តល្អ និងមានភាពឧស្សាហ៍។
• ថ្ងៃនេះ បើសិន ខ្ញុំឈប់ខ្ចីលុយគេទៀត ហើយបានខំធ្វើការ សងជំពាក់ ទៅម្ចាស់បំណុលវិញ នូវអ្វីដែលខ្ញុំធ្លាប់ជំពាក់ ព្រមទាំងរៀនរក្សា ពាក្យសំដីរបស់ខ្លួន តាមសន្យា។ ពេលនេះ ខ្ញុំកំពុងបង្ហាញកូន នូវស្មារតីទទួលខុសត្រូវ របស់ខ្ញុំ ចំពោះជីវិត។
• ថ្ងៃនេះ បើសិនខ្ញុំបានបង្ហាញ កូនចៅរបស់ខ្ញុំ នូរការរស់នៅ ដោយសុចរិត នូវការរៀន បង្ក្រាបហឹង្សា និងរំលត់ភាពស្អប់ខ្ពើម ក្នុងចិត្ត ចំពោះអ្នកដទៃ និងការប្រកាន់សីលធម៌ និងគុណធម៌ល្អ ចំពោះជីវិត។ ជីវិតសុខមង្គល ក៏កើតមានឡើង ហើយកូនចៅរបស់ខ្ញុំ ក៏រស់នៅ សុខរមនា ក្នុងចិត្ត គ្រប់ៗគ្នា។ ពេលនោះ ខ្ញុំបានបង្រៀន កូនចៅ អំពី ពលិកម្ម របស់ខ្ញុំ ក្នុងជីវិត សុចរិត និង គុណធម៌ ដើម្បីសេចក្តីសុខរួម។
• ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំបានចងសេចក្តីរាប់អាន និងសេចក្តីគោរព ចំពោះ មនុស្សទូទៅគ្រប់វណ្ណៈ ពណ៌សម្បុរ ចំណេះវិជ្ជា ទ្រព្យធន មិនថា ពិការឬជា ប្រុសឬស្រី ឬជាខ្ទើយ ព្រោះយើងជាជាតិសាសន៍តែមួយ គឹ សាសន៍មនុស្ស។ ពេលនេះ ខ្ញុំកំពុងបង្រៀន កូនខ្ញុំ អោយចេះស្រឡាញ់ — ការស្រឡាញ់និងថែរក្សាជីវិត អោយសុខដុម រួមគ្នា។
• ដូច្នេះ បើសិននៅថ្ងៃណាមួយ ដែលខ្ញុំបានលាចាកលោកនេះទៅ សេចក្តីសុខ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ពិត ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក រមែង គង់វង្សនៅ យ៉ាងរុងរឿង ពណ្ណរាយ ក្នុងបេះដូង របស់កូនខ្ញុំ និងញាតិមិត្តទាំងឡាយ យូរអង្វែងតទៅទៀត ជានិរន្តន៍ តទៅរៀងរហូត មិនសូន្យបង់ជីវិត ទៅតាមរូបកាយ របស់ខ្ញុំឡើយ។

  សូមអ្នកអានទាំងឡាយ បានប្រកបតែសេចក្តីសុខ និងសុភមង្គលក្នុងដួងចិត្ត គ្រប់កាលវេលា ក្រោយពីបាន អានសំណេរ របស់ខ្ញុំ។

  អ្នកស្រី កែវ ច័ន្ទបូរណ៍

ចេះឯង តោងក្រែងចេះគេ

កាលពីព្រេងនាយ មាននិស្សិតម្នាក់ ទើបតែបានបញ្ចប់ឧត្តមសិក្សា ហើយក៏លាគ្រូ ត្រឡប់ទៅ ស្រុកកំណើតវិញ។ នៅតាមផ្លូវទៅផ្ទះ គាត់ត្រូវធ្វើដំណើរ កាត់ទន្លេមួយ ដោយជិះទូក។ នៅខណៈពេល ធ្វើដំណើរ ពូអ្នកចែវទូក ចែវបណ្តើរ និយាយពីនេះ ពីនោះ បណ្តើរ ប៉ុន្តែនិស្សិត យើងមានអារម្មណ៍ រំខានក្រៃលែង ព្រោះ គេយល់ថា អ្វីដែលអ្នក ចែវទូកនិយាយ សុទ្ធតែជាពាក្យ មិនបានការ… ជាមនុស្ស«គ្មានគំនិត» ចេះតែប្រើកម្លាំង បាយចែវទូក។ ទ្រាំលែងបាន និស្សិតយើងក៏បន្លឺឡើងថា៖

-ពូឯងនិយាយច្រើនណាស់! បើពូឯងចូលចិត្ត និយាយច្រើនម្លឹងៗ ឥឡូវខ្ញុំសួរពូឯងមើល តើទស្សនវិជ្ជាជាអ្វី?

ពូចែវទូក៖

-ឧិលោកក្មួយអ្ហើយ! ពូមិនដឹងទេ … តាំងពីធំដឹងក្តីមក ពូចេះតែធ្វើស្រែ និងចែវទូកចម្លងអ្នកដំណើរប៉ុណ្ណោះ។

និស្សិត៖

-គួរឲ្យស្តាយដែរ! គ្រាន់តែទស្សនៈវិជ្ជាជាអ្វី ក៏ពូឯងមិនដឹង។ ជីវិតពូឯងគ្មានន័យទេ ស្លាប់អស់ ៤៥% បាត់ទៅហើយ!

ពូអ្នកចែវទូក ពុំបានយកចិត្តទុកដាក់ នឹងសម្តីឡែបខាយ របស់និស្សិតយើងឡើយ, គាត់គិតតែពីគាស់ច្រវា ហើយចាប់ផ្តើមនិយាយ ពីនេះពីនោះបន្តទៀត។

និស្សិតយើង កាន់តែរងការរំខាន ក្នុងចិត្តថែមទៀត ដោយនឹកថា និយាយឲ្យប៉ុណ្ណឹង ហើយ គាត់នៅតែ មិនយល់ន័យ ហើយនៅតែបើក មាត់និយាយទៀត។ ទ្រាំមិនបាន និស្សិតយើងក៏បន្លឺឡើងទៀតថា៖

-ចុះពូឯងដឹងថាចិត្តសាស្ត្រជាអ្វីទេ?

ពូអ្នកចែវទូក ក៏ឆ្លើយតបទៅ និស្សិតនូវពាក្យដដែល។

និស្សិត៖

-ហាស់! ហាស់! ហាស់! នេះបានហៅថា កើតមក ស្ពាយល្ងង់មកតាម … សមជាអ្នក ប្រើតែកម្លាំងបាយមែន! សូម្បីតែចិត្តសាស្ត្រជាអ្វី ក៏ពូឯងមិនស្គាល់… ហឺយ!!! ជីវិតរបស់ ពូឯងស្លាប់អស់ ៩០% បាត់ទៅហើយ។

ពូអ្នកចែវទូក បានយល់ច្បាស់ អំពីការប្រមាថនេះ គាត់នឹកឆួលក្នុងចិត្ត ប៉ុន្តែគាត់ខំ សម្រួលអារម្មណ៍ ហើយដកដង្ហើម មួយយ៉ាងវែង ដើម្បីទប់កំហឹង។ គាត់ដឹងថា និស្សិត ម្នាក់នេះមិនចូលចិត្ត ឲ្យគាត់និយាយអ្វី រំខានត្រចៀកគេទេ។ គាត់ក៏ឈប់ និយាយស្តី សម្ងំគាស់ច្រវាបន្ត សំដៅទៅត្រើយម្ខាង។

ពេលធ្វើដំណើរដល់ ពាក់កណ្តាលទន្លេ ស្រាប់តែផ្ទៃមេឃ ដ៏ស្រស់ថ្លា ប្រែជាខ្មៅងងិត ព័ទ្ធដោយពពួកខ្មៅខ្មួលខ្មាញ់ និងធ្លាក់ខ្យល់ខ្លាំង ត្រជាក់ស្រឺត ស្រៀវស្រាញ ដល់ឆ្អឹងខ្នង អ្នកទាំងពីរ។ ពូអ្នកចែវទូក ដឹងសភាពការណ៍ ក៏សួរទៅកាន់និស្សិត យើងថា៖

_លោកក្មួយចេះហែលទឹកទេ?

និស្សិត មិនខ្ចីឆ្លើយ គ្រាន់តែគ្រវីក្បាល។ គ្រាន់តែនិស្សិត យើងគ្រវីក្បាល មិនទាន់ផុត ព្យុះធំមួយ ក៏លេចធ្លោឡើង ចំពោះមុខអ្នកទាំងពីរ។

ពូអ្នកចែវទូកស្រែកខ្លាំងៗថា៖

-មើលទៅ ជីវិតក្មួយ ស្លាប់ ១០០% ហើយ នៅពេលនេះ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ សូមឲ្យក្មួយ មានសំណាងល្អណ៎ា! ពូហែលទៅកាន់ច្រាំង ទន្លេមុនហើយ។

ឯវំ ក្រសាំងកប់ បុកលាយត្រប់ក្តគោ៚

ចាបតូច, អាចម៌គោ និងឆ្មា

 កាលពីពីរបីថ្ងៃមុន ខ្ញុំបានមើលភាពយន្តឥណ្ឌាមួយខ្សែ មានចំណងជើងថា “Bduddah…Hoga Terra Baap” ។ នៅក្នុងឆាកមួយ តួឯកបានលើករឿងមួយមកនិយាយប្រៀបធៀប ដើម្បីបន្តុះបង្អាប់តួអង្គម្នាក់ទៀត ដែលអួតខុសទំនង។

ថ្ងៃមួយនារដូវត្រជាក់ធ្លាក់ទឹកកក កូនចាបមួយបានព្យាយាមហោះហើរទៅកាន់ភាគខាងត្បូង ដែលជាតំបន់មានអាកាសធាតុក្តៅ។ នៅតាមផ្លូវ ធាតុអាកាសត្រជាក់ខ្លាំង… ចាបតូចទ្រាំលែងបាននឹងភាពត្រជាក់រឹងថ្គាម លែងអាចទទះស្លាបទៅមុខរួច ក៏សន្លប់បាត់បង់ស្មារតី ហើយធ្លាក់ទៅដីដែលគ្របដណ្តប់ដោយព្រិល។ គាប់ជួនពេលនោះ គោមួយដើរកាត់ ហើយក៏ជុះអាចម៌មួយដុំធំ ទម្លាក់ចំលើកូនចាប។ ភាពក្តៅឧណ្ហៗនៃអាចម៌គោ បានរក្សាជីវិតរបស់កូនចាបឲ្យនៅរស់។

មួយស្របក់ក្រោយមក កូនចាបបានដឹងខ្លួនឡើងវិញ ហើយឃើញខ្លួនកប់នៅក្នុងពំនូកអាច៌គោដែលក្តៅឧណ្ហៗ សុខស្រួលក្រៃលែង។ កូនចាបសប្បាយចិត្ត និងមានអំនួតក្រៃលែង ដែលខ្លួនបានរួចពីសេចក្តីស្លាប់។ ទោះខ្លួនជាប់គាំងនៅក្នុងពំនូកអាចម៌គោក្តី កូនចាប់នៅតែឆ្លៀតអើតក្បាលចេញមក ហើយស្រែកច្រៀងយ៉ាងសប្បាយ។

នៅពេលបានឮសំលេងកូនចាបស្រែកច្រៀង ឆ្មាមួយដែលនៅក្បែរនោះ បានទៅរកកូនចាបតាមសំលេង។ ពេលមកដល់ ឆ្មាបានឃើញកូនចាបកំពុងជាប់គាំងនៅក្នុងពំនូកអាចម៌គោ។ ឆ្មាបានទាញកូនចាបចេញពីអាចម៌គោ ហើយក៏លេបទំពារជាចំណីយ៉ាងឆ្ងាញ់មាត់ទៅហោង។

សូមមិត្តទាំងអស់ជួយវិភាគមើល ទៅរឿងនេះ ចង់ប្រដៅយើងយ៉ាងណាខ្លះ?

បាលី និង ខ្មែរ

ដកស្រង់ពីសៀវភៅ “ប៉ាកកាទេព: សិល្បវីធីនិពន្ឋ ដោយប្រើវិញ្ញាណ១០”,

និពន្ឋរៀបរៀង និង រចនាក្រប  អ្នកស្រី កែវ ចន្ទ័បូរណ៍

 

ស្មេរខ្លះនិពន្ឋស្នេហ៍បាលី

គិតថាប្រពៃល្អខ្ពង់ខ្ពស់

ប្រើពាក្យខ្មែរងាយលាយចម្រុះ

 

គិតថាស្រកយសអស់តម្លៃ។

ភ្លេចគិតហើយឬថាភាសា

បាលីសាស្ត្រាខ្មែររបានខ្ចី

ពីស្រុកគេផ្សេងយូរមកអី

បើប្រើបាលីយើងត្រូវប្រែ។

 

ហេតុម្តេចទម្លាប់ជំទើតជើង

បរទេសលើកឡើងខ្ពស់ម្ល៉េះទេ

រួចជាន់បង្អាប់ភាពជាខ្មែរ

ភាសាស្រុកស្រែពុកម៉ែប្រៀន?

 

ភាសាខ្មែរររាយងាយស្រួលស្តាប់

អ្នកស្រុកអានគាប់មិនយ៉ាករៀន

មិនបាច់រត់ស្វែងបណ្ឌិតស្មៀន

ជួយបកស្រាយប្រៀនពន្យល់ន័យ។

 

ភាសាតាដូនផ្ញើកូនចៅ

ម្តេចជាន់លិចទៅទាបស្មើដី

ពាក្យខ្មែររាយតួសមប្រពៃ

ស្តាប់យល់អស់ន័យម្តេចថាអន់?

មានលុយ និង អត់លុយ

> លុយអាចទិញផ្ទះ ប៉ុន្តែមិនអាចទិញស្រុកកំណើត។

< អុ្នកណាក៏មានស្រុកកំណើតដែរ ហើយបើមានលុយ អាចទិញផ្ទះនៅយ៉ាងអ៊ាងហឺយ!

> លុយអាចទិញគ្រែ ប៉ុន្តែមិនអាចទិញការគេងលក់ ។

< អ្នកអត់លុយ ដេកលើដី ហើយដេកមិនលក់ ព្រោះខ្វល់ខ្វាយ នឹងរឿងអត់លុយ។

> លុយអាចទិញនាឡិកា ប៉ុន្តែមិនអាចទិញពេលវេលា។

< និយាយធ្វើមើលតែអ្នកអត់លុយ អាចទិញពេលវេលាបាន! 😀 😀

យ៉ាងហោចណាស់ អ្នកមានលុយអាចទិញ iPhone ទុកគ្រាន់មើលម៉ោង ឬលេង Facebook. :DD

> លុយអាចទិញសៀវភៅ ប៉ុន្តែមិនអាចទិញចំណេះដឹង

< និយាយធ្វើមើលតែអ្នកអត់លុយ កើតមកចេះឯង!

> លុយអាចទិញចំណី ប៉ុន្តែមិនអាចទិញការស្រេកឃ្លាន

< អ្នកអត់លុយ ក្រពះតាន់, ហិតផ្សែងធូប ឆ្អែតដូចព្រះលក្សណ៍?

> លុយអាចទិញតួនាទី ប៉ុន្តែមិនអាចទិញការគោរព

< ក្នុងលោកនេះ គេគោរពអ្នកអត់លុយសឹងអី!!! 😀

> លុយអាចទិញឈាម ប៉ុន្តែមិនអាចទិញជីវិត

< និយាយធ្វើមើលតែអ្នកអត់លុយមិនចេះងាប់!!! 😀

> លុយអាចទិញថ្នាំ ប៉ុន្តែមិនអាចទិញសុខភាព

< អត់លុយទិញថ្នាំ កាន់តែឈឺ ឆាប់ងាប់!!! 😀

> លុយអាចទិញការរួមភេទ ប៉ុន្តែមិនអាចទិញការស្រលាញ់

< អ្នកមានលុយទាំងអស់ សុទ្ធតែឯកោ គួរឲ្យអាណិត!!! 😀

> លុយអាចទិញការធានារ៉ាប់រង ប៉ុន្តែមិនអាចទិញសុវត្ថិភាព។

< អ្នកមានលុយ អាចទិញឡានជិះ បន្ថយគ្រោះថ្នាក់, អ្នកអត់លុយ ជិះអាដើរឡាហូត ឬជិះកង់សុំគេ, ឱកាសឡានប៉ះបុក ឬឆ្កែដេញខាំ កាន់តែខ្ពស់។ 😀

អ្នកណាមិនត្រូវការលុយ យកមកឲ្យខ្ញុំទាំងអស់មក, ខ្ញុំយកទៅចែកអ្នកអត់លុយ ដើម្បីទិញផ្ទះ, ទិញពូកដេក, ទិញនាឡិកាពាក់ ទុកមើលម៉ោង, ទិញសៀវភៅអាន, ទិញម្ហូបចំណី, ទិញថ្នាំវីតាមីន បំប៉នសុខភាព, ទិញខោអាវស្លៀកឲ្យស្អាតបាត ញ៉ែស្រីស្អាត… ហើយទីបំផុត ទោះមិនអាចទិញឡាន ក៏អាចទិញម៉ូតូជិះ ហើយថែមមួកសុវត្ថិភាព។