<iframe width=”560″ height=”315″ src=”http://www.youtube.com/embed/mjwZQMu1LIY&#8221; frameborder=”0″ allowfullscreen>
១. ដងស្ទឹងសង្កែខែលិចផុតទៅ តោឈរយាមផ្លូវ នៅក្បាលស្ពានថ្ម ស្រមោលធម្មជាតិខំរំលេចពណ៌ សូររថភ្លើងចរ អង្រួនរាត្រី។
២. ផ្ទះដំបូលស្បូវនៅត្រើយខាងកើត ជាភូមិកំណើត ឋានស្នេហ៍កវី ដើមផ្លូវមានគេលក់នំចំណី ឥឡូវរឿងថ្មី ឲ្យយើងភ្លេចអស់។
បន្ទរ. អូនកុំជេរស្ទឹង បើខឹងនឹងបង ទុកគ្រាន់ដើរឆ្លងនឹករឿងស្រណោះ ទឹកអើយ ហូរទៅកុំនៅក្រៀមក្រោះ នាំដួងចិត្តស្មោះទៅប្រាប់នាងផង។
៣. ឱ! ស្ទឹងសង្កែធ្លាប់តែផ្ញើចិត្ត ពេលយប់ងងឹត ស្ទាបអង្អែលថ្នម បើឈប់ស្នេហាសូមខ្លួនជាបង បានជួបម្ដងៗ ញញឹមគ្មានឈប់។

(បន្ទាប់មក បន្ទរ និង ៣)

របាំ​អប្សរា​តំណាង​ឳ្យ​ព្រលឹង​ជាតិ និង​មាន​អាយ​កាល​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ

ដោយ​គឹម សារឿន, សេដ្ឋកិច្ច​ថ្ងៃនេះ

របាំ​អប្សរា បើ​តាម​ចម្លាក់​នៅ​លើ​ជញ្ជាំង​ប្រាសាទ​អង្គរ​វត្ត គេ​សន្និដ្ឋាន​បាន​ថា របាំ​នេះ​អាច​កើត​មុន​សម័យ​អង្គរ ឬ​ក្នុង​សម័យ​​មហានគរ ។

របាំ​នេះ​ត្រូវ​បាន​ព្រះ​មហាក្សត្រ​យានីស៊ីសុវត្ថិ កុសុមៈនារីរតន៍ សិរីវឌ្ឍនា បង្កើត​ឡើង​ជា​ផ្លូវ​ការ​នៅ​អំឡុង​ឆ្នាំ ១៩៦០ សម័យ​សង្គមរាស្ត្រនិយម ។ របាំ​អប្សរា មាន​កាយវិការ​ចង្វាក់​រាំ​ចលនា​យឺត​ៗ ខុស​ប្លែក​ពី​របាំ​ដទៃ​បញ្ជាក់​ពី​គ្មាន​​ទុក្ខ​កង្វល់ សុភាព​រាប​សារ​របស់​ស្ត្រី​ខ្មែរ តំណាង​ឲ្យ​លក្ខណៈ​ជាតិ ហើយ​ទទួល​ការ​គាំ​ទ្រពី​សំណាក់​ភ្ញៀវ​ជាតិ និង​អន្ដរជាតិ ។

ខ្មែរ​យើង​មាន​សិល្បៈ និង​របាំ​ជា​ច្រើន​ប្រភេទ​សម្រាប់​សម្ដែង​ឳ្យ​ស្រប​នៅ​តាម​ទី​កន្លែង ពេល​វេលា និង​តំបន់​ដែល​គេ​និយម​ចូល​ចិត្ត ដើម្បី​បង្ហាញ​ប្រាប់​ពី​បញ្ហា​អ្វី​មួយ​ដែល​មាន​លាយ​ឡំ​ជា​មួយ​នឹង​សំណើច និង​តន្ត្រី ហើយ​បាន​បន្សល់​ទុក​រហូត​ដល់​សព្វថ្ងៃ ។ ក្នុង​នោះ​គេ​សង្កេត​ឃើញ​របាំ​អប្សរា ឬ​របាំ​ទេវតា ដែល​សម្ដែង​ទៅ​មាន​សភាព​ទន់​ភ្លន់ អារម្មណ៍​ស្ងប់ស្ងាត់ បញ្ជាក់​ពី​ភាព​គ្មាន​កង្វល់ ញញឹម​រាក់​ទាក់ ហើយ​ត្រូវ​បាន​គេ​លើក​យក​ទៅ​សម្ដែង​នៅ​ក្នុង​កម្មវិធី​បុណ្យ​ជាតិ–អន្ដរជាតិ ទទួល​បាន​ការ​ពេញ​និយម​គាំទ្រ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ទាំង​ក្នុង​ និង​ក្រៅ​ប្រទេស ។